Görünmez Kaza :(

Dün öğlen, rutin kontroller için hastaneye gidecektik. Ben FeriKızı'nı giydirirken, TKÇ ortalarda zıplıyor, Sarpaccio' da yeni marifeti ayağa kalkmayı ve sıralamayı profesyonelleştirmeye çalışıyordu. Bir şey olacağını hissettim. Gözüm üstündeydi ama............... O basiretinizin bağlandığı lanet anlardan iste.

İşte, TKÇ'ye ait bu masa, olanca ağırlığıyla üstüne düştü Sarpaccio'mun..... Nasıl üstünden aldım masayı, nasıl fırlattım yatağa bilmiyorum. Sesinin çıkmadığı o 3-4 saniye :(((   Baktığımda şokta ve gözleri açıktı. Neyse ki ağlamaya başladı. Buzu yapıştırdığım gibi çocuklaırn Babaannesini çağırdım. Kucağına verdim oğlumu ve üstümde sort tişört ve terlikle eczanaye....... 600 mt yolu alışverişim dahil 2,5 dk da koşmuş ve eve gelmişim. Bu haldeydi geldiğimde kafası:

Hemen ilacını sürdüm, buza devam ve hızlıca giyinip doğru hastaneye. Muayenesi, kafa grafisi, nöroloji ve travmatoloji konsültasyonu derken saat 15:00 de girdiğimiz hastahaneden ancak 19:00 da eve döndük. 24 saat gözlem kararı alındı. Çok şükür geceyi sorunsuz ve komplikasyonsuz atlattık. Sabah da bu haldeydi Sıpacığım. Neyse ki ufak tefek hasarlarla atlattık bu çok kötü olabilecek kazamızı. Bir saniye erken uzansam tutabilecek olmanın verdiği vicdan azabı, kafamızda hatırı sayılır bir şişlik ve göz altlarımıza inen morluklar da yanımıza kar kaldı. Tanrı bütün kuzuları korusun....................

                                                                                                                                                           

                 

Back To The Town

Ona deydi buna deymedi derken neredeyse 4 ay ara vermişim gene :(  Bir sürü şey oldu tabii ki bu arada.

 


Son 1,5 yılda hiç ama hiç büyümeyen TKÇ için annelik içgüdülerim devreye girdi ve araştırmalar başladım. Geniz eti, uyku apnesi o bu şu derken Ekim ayının başlarında TKÇ bir  geniz eti + bademcik ve 2 kulağa tüp takılması ameliyatı oldu. Kolay geçti, iyileşme süreci de öyle. Ertesi sabah tost yiyordu. Sonuçları da iyi oldu. O zamandan  bu zamana  otit olmadı, ağır hastalık geçirmedi. 3 kilo aldı 4 cm uzadı.Rahat ve deliksiz uykuları oldu.

Ameliyatı takiben 16 Ekimde ÇorapBabayı uğurladık gemiye. Halen de orada. Allah selamet versin aşkım. Çok çok çok çok çok çok özledik. Çok hem de.

Mareşal ilkokula başladı :) Hatta ilk karnesini aldı bu cuma günü. Hepiciği pekiyi tabii ki :)) Sınıfının birincisi, Nilüşün incisi benim aslan oğlum.

TKÇ artık yarım gün gidiyor kreşe. Düzenleri iyice oturan İkizcücelerle daha da fazla zaman geçirmesini istiyorum çünkü. Şimdilik iyi gidiyor. Yarım gün kreşle beraber artık öğlen uykusu uyumadığı için, akşam 19:30 da üç kardeş beraberce yatakta.

FeriKızı ve Sarpaccio 10 aylık oldular. Nasıl da geçti zaman vay beee.....Artık, emekliyorlar, sıralıyorlar. Gel gel baba, mama diyorlar. Acıkınca mutfakta ağlıyor ya da sıkıldıklarında sokak kapısına gidiyorlar. Gece beslenmiyorlar son 2 aydır ve deliksiz uyuyorlar. Bunu nasıl yaptık, onu da anlatıcam meraklısına.

Bugünlük bu kadar. Şeytanın bacağını kırdım ve yazdım nasıl olsa. Bir dahaki araya kadar devam ederim :)

Öperim hepinizi..