3 Ağustos 2012 Cuma

5. Renk

Geçen gün evimizdeki 4 rengi yazmıştım,şimdi de sıra 5. renkte.

Çorapbabanın en büyük çocuğu O, özlemenin evlatçası, göremediğimiz. Yıllar sonra O'nunla ilk karşılaştıında ben de yanındaydım. Bir evlat bir babayı nasıl dağıtabilir, orada öğrendim. ANNE değildim daha o zamanlar. Sadece sevdiğim adama üzülmüştüm. Hiç bir evlat, diğerinin yerini dolduramaz ama gene de en çok bu yüzden bir kızımız olsun istemiştim içten içe. Çorapbabnın dudaklarından gene KIZIM kelimesi çıksın diye. Hem yarası biraz daha sarılacaktı hem de elinde değil, yeniden kanayacaktı ama olsun. Her erkeğin bir kızı olmalı bu hayatta. Onları en çok erkek yapan, baba yapan, insan yapan şey bence kız evlat.

Oysa şimdi hem anneyim hem de kız annesi. Evladını özlemek ne demektir biliyorum ve Çorapbabayı çok daha iyi anlıyorum.

O'nun adı Ayşenur, şimdi bir genç kız. Hayatı süregiderken, babası ve kardeşleri dahil olamıyorlar bu hayata. Annesinin suçu deyip sıyrılmak ne kadar kolay olurdu ama tek başına suçlu olamaz kimse.
Ben sadece, babasının anlattıklarından ve çok kısa görebildiğimden yola çıkarak, Ayşenur için mor rengi seçtim, hüznün, sonsuz sevginin ve asaletin rengi mor. Aynı zamanda geride iz bırakan darbelerin rengi... Evet Ayşenur mor ve koyu pembe benim için. Çorapbabayı tanıdığımdan beri, ailemize dahil olsun diye yaptıklarımız anlatmak mümkün değil ama olmadı. Şimdilik tabii ki.

Ben bir gün şöyle bir yazı yazacağım biliyorum, evimizdeki 5 renk diye. O zaman bu güzeller güzeli kızın rengi, Şeker pempe ve leylak rengi olacak. Umudun, sevginin ve masumiyetin renkleri.
Nerede, kimlerle ve nasıl yaşıyorsan yaşayabilirsin, sonsuz başarıların ya da başarısızlıkların olabilir, dürüst ya da dolandırıcı olabilirsin ama farketmez. Evlat sevgisi kayıtsız şartsızdır ve baban seni sonsuza kadar bekleyecektir. Unutma e mi ? Kardeşlerin, baban ve ben. Seni özlüyor ve seviyoruz. Bir gün görüşmek üzere Güzel Kız.




3 Comments:

Nil said...

Ekrem'e çok benziyor :(

Birgün belli mi olur?

Unknown said...

Ben hiç kaybetmedim umudumu. Ekrem'in kopyası tüm çocukları gibi :)

Unknown said...

ben ağladım...
benim de eşimin ilk ewliliğinden kızı war.. gönlüm senin gibi..